Worek samorozprężalny posiada następujące zalety z wyjątkiem:
Może być podłączony do maski twarzowej, rurki dotchawiczej
lub alternatywnych przyrządów do udrażniania dróg oddechowych
Pozwala osiągnąć wdechowe stężenie tlenu na poziomie ok. 85%
Pozwala osiągnąć wdechowe stężenie tlenu nie wyższe niż 75%
Zabezpiecza przed zakażeniem ratownika prowadzącego
wentylację
Zalecana częstość wentylacji podczas prowadzenia asynchronicznej
resuscytacji wynosi:
10 oddechów/ minutę
12 oddechów/ minutę
14 oddechów/ minutę
16 oddechów/ minutę
Prowadzisz resuscytację 68 letniego pacjenta, u którego do zatrzymania
krążenia doszło w mechanizmie migotania komór. Do tej pory wykonano dwie
defibrylacjie, pacjenta zaintubowano i uzyskano dostęp donaczyniowy, od
ostatniej defibrylacji minęły dwie minuty w trakcie których prowadzono RKO,
kolejne działania będą polegały na:
Ocenie rytmu i jeżeli nadal obecne migotanie komór wykonaniu
defibrylacji
Podaniu adrenaliny (1mg) i wykonaniu defibrylacji
Ocenie rytmu, i jeżeli nadal obecne migotanie komór podaniu
adrenaliny (1mg) i wykonaniu defibrylacji
Wykonaniu defibrylacji i podaniu adrenaliny (1mg)
Jako zespół pogotowia ratunkowego przyjeżdżasz do pacjenta, który zadzwonił
po pomoc w związku z pojawieniem się silnego bólu w klatce piersiowej. W
chwili przybycia pacjent leży na ziemi a świadek zdarzenia prowadzi
uciskanie klatki piersiowej. Stwierdzasz zatrzymanie krążenia, wykonujesz
ocenę rytmu. Na monitorze widać częstoskurcz komorowy. Twoje działania w
pierwszej kolejności będą polegały na:
Rozpoczęciu 2 minutowej resuscytacji w trakcie, której
zainubujesz pacjenta i uzyskasz dostęp donaczyniowy
Wykonaniu kardiowersji
Wykonaniu defibrylacji
Podaniu amiodaronu 300mg, w co najmniej 10 ml 5%glukozy
Jako zespół pogotowia ratunkowego przyjeżdżasz do pacjenta, u którego
stwierdzono zatrzymanie krążenia. Dojazd na miejsce zdarzenia trwał powyżej
5 minut. W chwili przybycia pacjent leży na ziemi bez oznak życia.
Stwierdzasz zatrzymanie krążenia, wykonujesz ocenę rytmu. Na monitorze widać
niskonapięciowe migotanie komór. Twoje działania w pierwszej kolejności będą
polegały na:
Rozpoczęciu 2 minutowej resuscytacji w trakcie, której
zainubujesz pacjenta i uzyskasz dostęp donaczyniowy, a następnie wykonaniu
defibrylacji
Natychmiastowym wykonaniu kardiowersji
Natychmiastowym wykonaniu stymulacji przezskórnej
Rozpoczęciu resuscytacji w trakcie, której zainubujesz
pacjenta i uzyskasz dostęp donaczyniowy, podaniu leków w celu zwiększenia
amplitudy migotania komór i wykonaniu defibrylacji po przejściu migotania
niskonapięciowego w średnionapięciowe
Prowadzisz resuscytację 27 letniego pacjenta z urazem klatki piersiowej. W
trakcie badania stwierdzasz wysokie opory w drogach oddechowych,
asymetryczną ruchomość klatki piersiowej i rozedmę podskórną, osłuchowo brak
szmerów oddechowych i wypuk bębenkowy po stronie lewej, aby uzyskać powrót
krążenia u tego pacjenta należy przede wszystkim:
Uzyskać dostęp donaczyniowy i podać adrenalinę 1mg
Uzyskać dwa duże dostępy donaczyniowe i rozpocząć
płynoterapię
Zaintubować pacjenta i rozpocząć asynchroniczną resuscytację
Nakłuć igłą klatkę piersiową w drugiej przestrzeni
międzyżebrowej w linii środkowo obojczykowej po stronie lewej.
Podczas prowadzenia resuscytacji przygotowujesz się do podania amiodaronu,
stwierdzasz jednak jego brak. Jakim lekiem możesz go zastąpić?
Sotalolem
Lignokainą
Bretylium
Tiopentalem
Przebywasz na sali intensywnej terapii, kiedy na monitorze jednego z
pacjentów widzisz zapis wyglądający jak migotanie komór, podejmiesz
następujące działania:
Natychmiast wykonasz uderzenie w okolicę przedsercową
Włączysz defibrylator i wykonasz defibrylację elektryczną
Natychmiast rozpoczniesz RKO i będziesz jednocześnie wołał o
pomoc